Als ik een ladder pak kan ik vast bij de wolken, dacht ik als kind. Dit typeert wie ik ben als persoon en hoe ik kijk naar de wereld. Er is met gebruik van fantasie, doorzettingsvermogen, inleving, verbinding en creativiteit veel mogelijk. Opgroeiende in een dorp, op een boerderij tussen het groen, voel ik mij als een vis in het water. Dit is waar ik tot rust kom. Deze realisatie kwam pas echt na mijn studie(s) en het leven in de stad Nijmegen. Waar ik het overigens ontzettend naar mijn zin heb gehad. Mijn eerste studie na de middelbare school was de versnelde opleiding Sociaal Agogisch Werk (Mbo) in Zwolle. Toen woonde ik ook nog thuis. Daarna kon ik een doorstart maken naar het Hbo, waardoor ik uiteindelijk Culturele Maatschappelijke Vorming (Social Work) heb gekozen en afgerond. De directe zorg heb ik altijd interessant gevonden en ik heb ook verschillende doelgroepen mogen begeleiden.

Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. In dit geval zit hem dat voor mij in creativiteit. Ik kan gewoon niet zonder. Sinds ik het kan schrijf ik gedichten, verhalen en liedjes. Er ligt zelfs nog ergens op zolder bij mijn ouders een floppy disk met een 'hoe overleef ik' achtig verhaal. Deze is geschreven door mij achter een computer in mijn slaapkamertje. Schrijven is mijn uitlaatklep, evenals zingen. Zonder dat te doen verdwaal ik in dit leven. Trek deze twee passies, zorg en creativiteit, bij elkaar en je krijgt de opleiding waar ik voor afgestudeerd ben. Ongeveer.

Het liefste zet ik creativiteit in voor maatschappelijke problemen. Want creativiteit zorgt voor verbinding op een laagdrempelige manier. Dat ik de kunst van verbinden op deze wijze bezit, heb ik al door middel van verschillende projecten en acties kunnen laten zien. Een voorbeeld daarvan is de actie voor een beter migratiebeleid. Wat mij brengt bij mijn laatste drijfveer in dit werk en leven, namelijk rechtvaardigheid. In een korte tijd heb ik een evenement op weten te zetten met allemaal mooie toespraken, muziek en gedichten. Er was divers en veel publiek. De migranten die ik heb gesproken hebben allemaal hun eigen verhaal, welke mij raakten. Ik besef mij maar al te goed dat ik in een rijk land en warm en veilig nest ben opgegroeid. Vanuit die positie wil ik mijn kennis, warmte en toewijding geven aan alle mensen die het nodig hebben. Dit probeer ik vanuit een neutrale houding te doen. Iedereen heeft een verhaal en het recht om daarin gehoord te worden. Als we blijven luisteren, horen we ook meer.